Zuid Africa 2

Het racisme kan dan wel officieel niet meer bestaan, maar hier in Zuid-Afrika zijn de kaarten al lang geschud voordat je geboren wordt. Er is een minderheid van blanken en zij wonen in de villa’s met zwembaden en dikke vette auto’s in de garage. Zij gaan naar de restaurants, de golfclubs en gaan op vakantie. Het gekleurde gedeelte mag o zo blij zijn met een baantje.
Zij dragen de golfclub en,maken, zoals bij onze tent ( o zo genant!) elke ochtend de ‘braai’ schoon.
Zij mogen harken en vegen, poetsen en dweilen en als je erg boft en heel erg beleefd bent, dan mag je bedienen.
Het zijn gescheiden werelden.
Ik weet niet of alle kinderen naar school gaan. Ik zie wel kinderen keurig met een witte blouse en een colbertje na school de sloppenwijken in lopen.

We reizen door naar het noorden en maken veel wandelingen in Nationaal Parken.
De lunches zijn geweldig, zij en wij nu ook, weten zichzelf hier wel te verwennen. En omdat de Rand zo laag staat zijn de prijsjes meer dan aangenaam. Ik krijg er zelfs de slappe lach van.

We hebben een aanrijding gehad, heel vervelend ( niets ernstig, maar wel de hele achterdeur stevig geramd, niet Toon’s schuld trouwens) het kost je wel bijna een hele dag.
Eerst terug naar de autoverhuur voor een andere ( veel betere) auto en dan een paar uurtjes politiebureau. Tja, en dan zit er niets anders op dan maar weer eens lekker te gaan lunchen.

Ha, we staan nu op een flower-power camping, overal hartjes en bloemetjes en peace & love. De meisjes ( 20 plussers) zijn aan het hoela-hoepen en er is een hoge gitaar-dichtheid.
Maar ze koken lekker en het is best gezellig.

Vanuit deze camping naar de Birds of Eden geweest. Dat is eigenlijk een dal waar een riviertje door stroomt, overspannen met netten en dan volgepropt met vogels. Wel heel groot, je kan er een paar uur in wandelen.

Er lopen hier (de Garden Route) tijdens de wandelingen allemaal beesten rond waarvan ik het bestaan niet vermoedde.
Kleine antiloop soorten van maar 40 cm hoog en een cavia ter grootte van een dikke harige tekkel. Ook weer veel zeehondjes, blijft leuk, maar ze stinken wel!

We rijden nu van de kust af richting binnenland. Daar zijn een paar Nationaal Parken (NP) die wij willen bezoeken.
We gaan naar de Grote Karoo, een grote half-woestijn waarin drie NP’s liggen Groot, droog en stenig. Nog voor we bij de receptie waren sprong er opeens een zebra op de weg. We hebben gelukkig nog net een noodstop kunnen maken. Ik wil toch echt graag deze auto zonder schade in Johannesburg afleveren. Voor één nacht een huisje gehuurd met een schitterend uitzicht. De volgende ochtend onze eerste ‘game drive’ gedaan.
Je rijdt dan met je eigen auto een route. Belachelijk veel gezien: zelfs de enige leeuw de er rondloopt en de enige neushoorn, maar ook veel hoef-achtigen.

Het regent, eindelijk! Iedereen blij. Door de klimaatverandering wordt Zuid-Afrika steeds droger en de El-Ninõ doet daar nog een schepje bovenop.
Voor mij hoeft dat niet zo.
Na een nacht in een al opgezette safari-tent (grappig!, met koelkast en heerlijke bedden en brandschone lakens) kamperen we weer met onze eigen tent.
Leuk, die afwisseling.
Iedere dag is zo anders dan de dag daarvoor dat het lijkt alsof we al maanden weg zijn!
Vanmorgen zagen we jakhalzen op de weg en stokstaartjes.
Maar het leukste vind ik misschien wel de struisvogels die met z’n allen over de vlakte racen. Je krIjgt dan een Jurasic Park gevoel!
De regen is voorbij en het landschap is overweldigend mooi.

Groetjes,
Toon & Fiep